Sanal kumar bağımlılığı, şahısların sanal ortamlarda kumar oyunlarına karşı ağır bir ilgi duyması ve bu eğilimin denetim edilememesi olarak tanımlanır.
Ancak bu bağımlılık o denli bir durumda ki telefon ya da bilgisayara ulaşabilen herkes bu bağımlılık ağına düşebilir. Medipol Sıhhat Grubu’ndan Uzman Klinik Psikolog Elif Pehlivan, sanal kumar bağımlılığının bilhassa gençler ortasında giderek yayıldığını belirtti.
Hastaneden yapılan açıklamaya nazaran, sanal kumar bağımlılığı, bireylerin sanal ortamlarda kumar oyunlarına karşı ağır bir ilgi duyması ve bu eğilimin denetim edilememesi olarak tanımlanıyor.
Açıklamada görüşlerine yer verilen Uzman Klinik Psikolog Elif Pehlivan, bağımlılığın, vaktini denetim edememe, tüm maddi imkanlarını kumara yatırma ve öteki ilgi alanlarını kaybetme üzere belirtilerle kendini gösterdiğini aktararak, bağımlıların aile ve toplumsal münasebetlerden uzaklaştığını, iş ve okul üzere sorumluluklarını yerine getiremez hale geldiğini kaydetti.
Günümüzde sanal ortamın yaygınlaşmasıyla birlikte her yaş kümesinin bu bağımlılıkla karşı karşıya kaldığına işaret eden Pehlivan, “Eskiden daha çok orta yaş kümesi casinoya yönelirken, artık küçük yaşlardaki bireyler bile sanal kumara erişim sağlıyor. Sanal kumarın kolay ulaşılabilirliği ve ödül düzeneği, bağımlılık riskini artırıyor.” tabirlerini kullandı.
Pehlivan, gençlerin bu nedenle toplumsal aktivitelerden ve aile vakitlerinden uzaklaştıklarını vurgulayarak, “Aileler çocuklarının ekran başında fazla vakit geçirdiğini gözlemleyebilir. Bu durumda sakin ve destekleyici bir yaklaşım sergileyerek mevzuyu açmalı ve takviye sunmalıdırlar. Bağımlılıktan bahsedildiğinde öfke ile karşılaşabilirler, fakat burada sakin kalmak ve tedavi sürecine takviye olmak çok önemlidir.” değerlendirmesini yaptı.
Bağımlılık sürecinde ailelerin de destekleyici bir rol üstlenmesi gerektiğini belirten Pehlivan, şunları kaydetti:
“Tedavi sürecinde kişinin eski alışkanlıklarını geri kazanabilmesi kıymetlidir. Bağımlılıkla birlikte bireyler haz almak için sırf kumara yöneliyor ve toplumsal ömürden uzaklaşıyor. İlaç ve psikoterapi takviyeli tedavi, kişinin günlük fonksiyonelliğini kazanmasında tesirli oluyor.”