Yasa Meclis’te. İktidar vekilleri, Gürcistan’da gündeme geldiğinde karşı çıktıkları “etki ajanlığı / casusluk” yasası kendi önlerine geldiğinde bakalım ne yapacak!
Laf olsun diye soruyorum.
Ne yapacakları muhakkak değil mi!
Eller kalkacak.
Vatanın ve Erdoğan’ın bekası için “evet” denilecek.
Gazeteciliğin tabutuna son çiviler de çakılacak.
Sonra da televizyon televizyon dolaşılıp yasanın yararları anlatılacak.
Nedir o yararlar diye soracak olursanız, ben size şimdiden özetleyeyim:
“Devletin güvenliği ile iç yahut dış siyasal faydaları aleyhine yabancı bir devlet yahut tertibin stratejik çıkarları yahut talimatı doğrultusunda gerçekleştirilen birtakım fiillerin cezalandırılması..”
Kanun yapıcılar bu türlü uzun ve herkesin anlayamayacağı kavramlarla süslenmiş cümleleri sever.
Zira.. Bir kanun / buyruk / ayet ne kadar anlaşılmazsa o kadar hürmet.. Daha değerlisi kaygı uyandırır.
Etki Ajanlığı yasasının nasıl işleyeceğini, daha ortada yasa yokken gazetecilerin başına gelenlerden örneklerle anlatacağım.
Ama evvel müsaadenizle binlerce yıldır Tiranlar’ın kılavuzunu anlatacağım.
Kılavuzun birinci unsurlarını oluşturan Platon’du. Hani “Devlet” isimli yapıtıyla ideoloji ve yönetme sanatına en değerli katkıyı sağlayan Antik Yunan Filozofu.
“Devlet”, dünyanın birinci ütopyasıydı.
Platon kusursuz bir kamusal tertip hayaliyle baş yorup kaleme almıştı.
Platon’a nazaran bir toplum hizmet edenler, askerler ve yönetenler olarak üç sınıfa ayrılmalı.. Ve yurttaşlar hayatları boyunca o sonları aşmamalıdır.
Peki “alttakiler” buna nasıl razı olacaktır?
“KUTSAL YALANLARLA!”
Platon’a nazaran “kutsal palavra, hakikate gereğince yaklaşamayan yığınları, istenilen formda bir ortaya getirmenin esas yoludur.”
Dinler, mitler, önder kültü ve elbette onları besleyip yayanlar.. Bugün itibariyle medya!
İşleyiş çok basit!
Dünya bizi kıskanıyor… Allah yanımızda.. Reisimiz, dünyayı avucunun içine aldı.. Devletin bekası, milletin refahı için her meşakkate katlanmalıyız..
Bunlarla istikamet çiziliyor.
Sonra bu istikametin “düşmanları” tanım ediliyor. Ve onlar bertaraf edilmeden huzura kavuşulamayacağı “en uzman ağızlardan” duyuruluyor.
Bu dünya, Platon’dan günümüze yüzlerce yıllardır ne örneklere sahne oldu!
En ünlüsüdür: Nazi Almanyası’nın propaganda Bakanı Goebels yalanı açıktan savunurdu. Üstelik “büyük palavra söyleyeceksiniz ki size inansınlar” sıkıntısı. Çerçeveyi de şöyle çizerdi:
“Devletin muhalefeti bastırmak için tüm yetkilerini kullanması hayati ehemmiyet taşır. Zira gerçek palavranın ölümcül düşmanıdır ve hasebiyle gerçek devletin en büyük düşmanıdır.”
Goebels’in icadı, yalnızca kendi seslerinin duyulacağı UCUZ RADYO, işte bunun için.. Gerçekle gayret için vardı. Radyoya nazaran Almanya savaşı kazanmak üzereydi. Pek yakında Avrupa’yı kendileri yönetecekti.
Milyonlarca Alman, savaşın son günlerine kadar buna inandı. İnandığı için de evladını savaşmaya, ölmeye gönderdi. Kendisi de her türlü zorluğa göğüs gerdi.
Bu sisteme sırf Nazi devrinden örnek verirsem haksızlık olur.
1971 yılında ABD’de yaşanan şok bir öteki ve gazeteciliğe dair en fevkalade örnektir.
Vietnam Savaşı yılları.. ABD ordusu bir yanda Vietnam’a mevt saçıyor. Bir yanda gencecik Amerikalıları dev uçaklarla Vietnam’a taşıyıp tabutlar içinde geri getiriyor.
Protestoların da yükseldiği günlerde Beyaz Saray ve bilumum yöneticiler birebir masalı anlatıyor: ABD dünya demokrasisini korumak için var gücüyle savaşıyor.. Ve kazandı kazanacak, savaşın sonu geliyor.
İşte o sırada Washington Post Gazetesi’ne bir rapor ulaşıyor. Buna nazaran ABD savaşı çoktan kaybetmiştir, Pentagon ve Dışişleri Bakanlığı da bunu Beyaz Saray’a iletmiştir.
Kıyamet.. Kaos.. Mahkeme celpleri.. WP yöneticisi gazetecilere müebbet mahpus tehditleri..
Derken, husus ABD Yüksek Mahkemesi’ne intikal ediyor. Mahkeme gazetecilerin vazifesini yaptığı gerekçesiyle ve şu “kulaklara küpe” tabirle takipsizlik veriyor:
“Halkın gerçekleri bilme hakkı vardır.”
Bizim “etki ajanlığı” yasası yüksek mahkememize, Anayasa Mahkemesi’ne masraf mi.. Giderse sonuç ne olur.. Tartışmak bile abes geliyor artık.
AYM’den ne kararlar çıktı.. Hiçbiri dikkate alınmadı!
Hatta bırakın AYM’yi, bu iktidar kendi Anayasasını ve maddelerini dikkate almıyor.
Unutup gidiyoruz. Bu iktidar aklı fikri de umursamıyor.
Alın size iki örnek:
“FETÖ kumpasında Silivri’de yatan sevgili kardeşim Müyesser Yıldız, FETÖ Sonrası devirden de nasibini aldı. Yeniden mahpus yattı. Hem de hukuk tarihine geçecek bir münasebetle. Müyesser’e bir asker telefonda birtakım argümanlar iletmişti. Lakin o, bunları yazmamıştı. Daha sonra açıklayacağı üzere “kanıtlayamadığı argümanları, üstelik TSK aleyhindeyse yazmaktan kaçınıyordu.” Pekala ne oldu? Müyesser YAZMADIĞI HABER yüzünden mahpusa atıldı. O denli ya! Gazeteci dediğin, FETÖ günlerindeki yandaşlar üzere en saçma tezin bile üzerine atlar, yazardı. Yazmadığına nazaran bu işte bir iş vardı. Müyesser casus olmalıydı!”
İkinci örnek, iktidarın “etki ajanlığı” yasasında bile kelam edip gerekçelendirdiği Seyahat hareketlerine dair.
Biliyorsunuz, aslında kanıtlayamadıkları “suçlarla” kaç bireye ağır cezalar yağdırdılar.
Onlardan biri sevgili Çiğdem Mater.
Çiğdem’in mahpusa mahkum edilişinin münasebetini hatırlıyor musunuz?
“Gezi aksiyonları hakkında belgesel sinema çekmeye TEŞEBBÜS.”
ŞAKA ÜZERE. LAKİN DEĞİL!
SKANDALIN BÜYÜĞÜ. FAKAT KİMSENİN UMURUNDA DEĞİL!
Savcının hazırladığı iddianameye, oradaki olay örüntüsüne baktığınızda şunu görüyorsunuz.
Gezi aksiyonları sürerken Osman Kavala ve Çiğdem Mater “hükümeti devirme teşebbüsüne bir mola verip” Ermenistan’da bir sinema şenliğine gidiyor. Heyet üyesi ve sinema meczubu olmak üzere bahtsız iki sıfatla!
Furkan’dan kelam etmeden yazıyı noktalamak olmaz.
10Haber İnternet sitesi muhabiri Furkan Karabay da gazetecilik yaptığı için tutuklandı.
Gerekçe, Esenyurt’a kayyum darbesi hakkındaki haberleri ve paylaşımları.
Efendim Furkan -aaa kimsenin bilmediği, kaç internet sitesinin yazmadığı- savcının ismini vermek ve “kamu barışını bozmaya yönelik” sözler kullanmaktan hatalıymış.
KAMU BARIŞI!
Sizin de içinizden, “keşke öğretmenleri olsam da Erdoğan ve Bahçeli’ye bir defter dolusu KAMU BARIŞI yazma cezası / ödevi versem” diye geçiyor mu!
Mümkün değil elbette.
Peki yalanınız ve sisteminiz batsın desem..
Yok! O da tesir ajanlığına girebilir ve aktif pişmanlık bile kâr etmez. Neme lazım.
Onun için: Yaşasın Onun bunun şunun bekası!
“Yalandan kim ölmüş” bu topraklarda atasözüdür, daha ne diyeyim!