CHP Genel Lider Yardımcısı Bülent Kuşoğlu, Uğur Mumcu Araştırmacı Gazetecilik Vakfı (UMAG) ve Toplumsal Demokrasi Derneği’nin (SDD) Adalet ve Demokrasi Haftası münasebetiyle dün düzenlediği ‘Cumhuriyetimizin 100’üncü Yılında Demokrasimizin Geleceği ve 2023 Seçimleri’ bahisli panelde konuştu. Kuşoğlu, şunları söyledi:
“2023 seçimleri sahiden çok çok kıymetli, tahminen Cumhuriyet tarihimizin en değerli seçimleri. Onun için bizler, evvel Türkiye Cumhuriyeti vatandaşları olarak, ondan sonra CHP’liler olarak, ondan sonra da bilhassa CHP’de benim üzere yöneticilik durumunda bulunan, milletvekilliği ya da yöneticilik konumunda olanlar olarak, üzerimizde çok büyük bir sorumluluk var. Başaramazsak da büyük bir vebal kelam konusu olacak. Onun için bu periyodu bir biçimde başarılı olarak bitirmek zorundayız, diğer dermanımız yok. Bunun bilinmesi lazım. Ya başaracağız ya başaracağız. Hepimiz bu kanıdayız, o denli düşünüyoruz.
POPPER ÖRNEĞİ
Konuyla ilgili, gelirken düşündüm. Karl Popper isminde bir Avusturya kökenli İngiliz düşünür var. 1900’lü yıllarda yaşamış Karl Popper, demokrasiyle ilgili de çok değerli de niyetleri var. Garibime giden bir kelamı var. Diyor ki ‘Demokrasilerde en değerli, en elzem bahis, seçimle iktidarların değişebilmesidir’ diyor. ‘Seçimle iktidarlar değişebiliyorsa demokrasi vardır’ diyor. Dedim, demokrasinin öbür bir özelliği kalmadı mı bunu söylüyor. Fakat bu periyodu yaşayınca bunun ne demek olduğunu çok âlâ anladım. İktidarın devlet imkanlarıyla medyayı sıkıştırarak, medyayı denetim ederek, her türlü iktidar gücünü kullanarak iktidarı bırakmamaya çalışması, seçimle gitmemeye çalışması; yolsuzluklarla, para gücüyle ayakta kalmaya çalışması, maalesef bu Karl Popper’ın kelamının bir göstergesi üzere oldu. 100 yıl evvel kurtuluş çabasını bitirip de Cumhuriyet’i kurduğumuzda, bir zihniyet ne kurtuluş çabasına ne kuruluş çabasına iştirak etmedi. O zihniyet, artık 20 yıldan beri iktidar olan zihniyettir. Bakın, muhafazakârlar falan demiyorum. Zira o tarihte toplumsal demokratlar-muhafazakarlar, bu türlü bir ayrım yoktu Türkiye’de. Zati o tarihte tebaaydık, vatandaş da değildik.
“SAĞLAM BİR CUMHURİYET KURULDU”
O tarihte tahminen merhum İnönü için de ‘muhafazakarlık’ kullanılabilir. Muhafazakarlık değil; kimileri, bunu bir kez kullandım istismar ettiler, onun için daha itinayla kullanmaya çalışıyorum. Kurtuluş çabasına karşı olan o zihniyet, o karanlık günlerde Atatürk’ün çabasını desteklemedi maalesef, daha sonra gayret başarılı oldu. Kurtuluş uğraşı başarılı oldu, düşmanı kovduk. Yeni bir Cumhuriyet ve bir devlet kurma muhtaçlığı oldu ve Atatürk bu devleti kurdu, Cumhuriyet’i kurdu. Biliyorsunuz, ‘Efendiler yarın Cumhuriyet’i ilan edeceğiz’ demişti, Cumhuriyeti ilan etti. Buna da karşı oldular ve 80 yıl Cumhuriyet’le gayret ettiler. Bu devletle uğraş ettiler. Bu devlete karşı oldu bu zihniyet. Lakin Cumhuriyet’in bir fazileti, demokrasisinin bir fazileti olarak, bundan 21 yıl evvel, 2002’de o zihniyet iktidara geldi. Bu, demokrasi ismine, Cumhuriyet ismine övünülecek bir hadise. Kendisine karşı olan, kendisine karşı daima tenkitte bulunan, muhalefet eden zihniyet iktidara geliyor, devleti yönetiyor. Düşünebiliyor musunuz? Bu, demokrasinin, Cumhuriyet’in bir fazileti. Lakin bu 21 yıllık devirde büyük meşakkatler kelam konusu oldu. Daima olarak iktidarda olmalarına karşın tekrar de bu Cumhuriyet’i, bu demokrasiyi eleştirdiler. Daima eleştirdiler. İktidarda oldukları halde eleştirdiler. Bir şeyleri değiştirmeye kalktılar, Cumhuriyet’i değiştirmeye kalktılar, kültürünü değiştirmeye kalktılar fakat değiştiremediler. Yerine koyabilecekleri bir kültür yoktu. Yani çatalı sol elde tutuyorsun da sağ ele alıyorsun da bunlarla değişmiyor. Ya da ‘TC’ yazısını değiştirmekle değişmiyor. Zira Atatürk ve silah arkadaşları ve CHP, sağlam bir Cumhuriyet, sağlam bir devlet kurdu. O sağlam devleti yerli yerine, batı ile doğu ortasında, doğu uygarlığı ve batı uygarlığı ortasında, ömür stilleri ortasında çağdaşlığa yönelik olarak kurdu. Sağlam temeller attı. Onu değiştiremediler, bunu da itiraf ettiler. Erdoğan, bir gün söyledi bunu da ‘Birçok şey yaptık fakat, iktidar olduk ancak kültürü değiştiremedik’ dedi. Değiştiremezler doğal, zira temelleri Atatürk tarafından sağlam atıldı bu Cumhuriyet’in ve bizim üzere, CHP üzere bir parti var. TSK dahil hepsi şu anda değiştirilmiş vaziyette. TDK, Tarih Kurumu bile takımlarıyla değiştirilmiş vaziyette. Devletin bütün kurumlarına girilmiş vaziyette, fakat yalnızca CHP var. Onlara karşı gayret eden, onlara karşı çabayı organize eden bir tek biz kaldık. Sizler kaldınız. Bizler, o çabayı, çağdaş uygarlık gayretini yapıyoruz, bayraktarlığınızı yapıyoruz.
“EMPERYALİZM İKTİDARI”
Bugün Sayın Genel Liderimiz Kemal Kılıçdaroğlu’nun, Altılı Masa diye tabir edilen, çok yaygınlaştı fakat yanlış bir isimlendirmedir; Altılı Masa değil Millet İttifakı’dır, milletin ittifakıdır, çağdaş ittifaktır. Bu ittifakın çok büyük, çok kıymetli bir kıymeti var. Bizim tarafımızdan yönetiliyor, yönlendiriliyor, organize ediliyor. Zira bu 80 yıldan sonra 20-21 yıldır iktidar olan bu zihniyet, maalesef birilerinin de yönlendirmesine tabidir. Recep Tayyip Erdoğan geldiği vakit sık sık söylediği, şu anda unutulan bir cümle var. Nedir o? ‘Ben Büyük Ortadoğu Projesi’nin (BOP) eş başkanıyım’ diyor. BOP nedir? İslam coğrafyasının, Ortadoğu coğrafyasının bölünmesi projesidir. Buradaki ülkelerin bölünmesi, 22 farklı devlet üretilmesi projesidir. Bunun birçoğunu yaptılar biliyorsunuz. Yeni devletler, kendilerine bağlı devletler oluşturdular. Kuzey Afrika’dan, Libya’dan, Tunus’tan tutun da Irak’a kadar; Yemen, Suriye birçok coğrafyada bunu başardılar esasen ve hâlâ da buna devam ediyorlar. Bizim de Erdoğan’la birlikte Suriye’ye müdahalemizin en değerli sebeplerinden biri odur. Türkiye’de de kıymetli ölçüde Büyük Ortadoğu Projesi’nin gerçekleşmesi çalışması yapılmıştır, farkında olarak yahut olmayarak. Ben, Erdoğan’a rastgele bir şey söylemem, ‘ihanet içindedir’ demem lakin Türkiye’nin alt kimliklerini ortaya çıkarıp da etnik ve mezhebi kimlikleri ön plana çıkarmaya çalışması, Türkiye Cumhuriyeti vatandaşlığını, Türklüğü yok etmeye çalışması, unutulacak üzere değildir, unutmamamız gerekir. Türk Silahlı Kuvvetleri’nin çökertilmesi, yargının çökertilmesi, devlet kurumlarının çökertilmesi; bunlar kimin eliyle yapılmıştır? Büyük Ortadoğu Projesi’nin eş lideri eliyle yapılmıştır, değil mi? Öbür bir izahı yok bütün bunların. Kültürümüzün yok edilmeye çalışılması onlar eliyle yapılmıştır. Başarılı olunmamıştır, zira Cumhuriyet’in temelleri sağlam atılmıştır Büyük Atatürk tarafından. O nedenle başarılı olamıyor. CHP’liler olduğu için, Atatürk prensip ve inkılaplarını, çağdaş uygarlığı, çağdaş uygarlık yolunda ilerlediğimizi gören aklı başında beşerler olduğu için, sizler olduğunuz için yıkamıyor, öteki ülkelerde olduğu üzere. Bu iktidarın, emperyalizmin iktidarı olduğunu ve başka ülkelerde başardığını burada da başarmaya çalıştığını 20-21 yıldan beri, unutmamamız lazım. Buna karşı direnen de sizlersiniz. Sizin gücünüzdür, bizim gücümüzdür birlikte. Bunu hiç unutmamamız lazım, hiç küçümsemememiz lazım. Gelinen noktada başarılı da olduk, çok başarılı olduk. Bu seçimlerle birlikte inşallah bu iktidarı göndereceğiz. Karl Popper’ın ‘Demokrasi, seçimle gelen iktidarın seçimle gitmesidir’ kelamını yerine getireceğiz. Bu soğuk kış gününde buralara gelip, bu saatlerde her aktifliğine, partinin her aktifliğine koşturan sizler, bunu başarıyorsunuz. Alınlarından öpülecek insanlarsınız.
Genel Başkan’a bir gün dedik ki ‘Düşünen, aklı başında olan herkes size oy verecek, CHP’ye oy veriyor’. Dedi ki ‘Sadece düşünenlerin oy vermesi yetmez’ dedi, ‘diğerlerinin de oy vermesi lazım’.
“MİLLET OLDUK”
Afrika’yla ilgili kitapları, romanları çok sonra okudum. Afrika, tarihe bakarsanız hiç ortak bir kültürü yok, kabilelerden oluşan bir kıta. Millet olamamış, o kabile kültürü devam etmiş. Farklı lisanlar kelam konusu, bir ortaya gelememişler, millet özelliği hiç taşıyamamışlar. Onun için hiç devlet de olamamışlar. Yani Afrika’daki ülkelere ‘muz cumhuriyeti’ denmesinin sebebi, bir toplum oluşturamamaları, millet olamamaları, ortak bir tarihleri olmaması. Bir arada yaptıkları bir savaş yok. Geçmişten gelen ortak bir kültür yok. Bizim, farklı olarak bu türlü bir tarihimiz var, kültürümüz var. Ortak birçok özelliğimiz var. Afrika’ya göre bizim bu ortak özelliğimiz natürel ki çok çok değerli. Ancak biz de bilhassa Osmanlı devrinde tebaa olarak yaşadığımız için, vatandaş olmadığımız için o periyotta, bilhassa Osmanlı periyodunda Anadolu insanına yöneticilik yaptırılmadığı için, Osmanlı’da biliyorsunuz devşirmeler Enderun’da devşiriliyor, onlar yöneticilik yapıyor. Bilhassa Fatih’in İstanbul’u aldığı sıradaki sadrazamından itibaren, ondan sonra Anadolu’dan, Türklerden yönetici yapılmıyor, Osmanlı’nın son devirlerine kadar. Birinci kez Cumhuriyet’le birlikte millet oluyoruz, ulus oluyoruz. Bir ulus devlet oluşturuyoruz. Cumhuriyet’i kuruyoruz. Demokrasiye de Atatürk periyodunda birkaç defa geçmeye çalışıyoruz, çok partili demokrasiye. Bu, çok değerli bir özellik, öbür ülkelerden çok çok farklı. Bu farklılık da inanın, bizim ulus olarak tahminen birbirimizden farklarımız var fakat bu İtalya’da daha fazla var, İngiltere de daha fazla var; Almanya’da, Fransa’da daha fazla var. Çok daha fazla farklılık özellikleri gösteriyorlar bize göre. Biz aslında çok daha homojeniz.
BOP PROJESİ
Bu devirde bu özelliğimizin çok daha fazla ön plana çıkması lazım. Birliğimizi, beraberliğimizi göstermemiz lazım. Zira bizi, o BOP projesi içerisinde başka ülkeler üzere bölmek, bitirmek istiyorlar. Onun için alt kimlikler ön plana çıkarılmak isteniyor. Sen kimsin? Sen Sünni’sin, sen Alevi’sin, sen Türk’sün, sen Kürt’sün, sen bilmem nesin… Bu özellikler ön plana çıkarılarak, Türk kimliğinin altındaki bu alt kimlikler ön plana çıkarılarak ülke bölünüyor. Başka o İslam coğrafyası, Ortadoğu coğrafyası bu türlü yapılarak bölündü. Türkiye’de de bu yapılmaya çalışıldı. Onun için bizim, bu özelliğimizi, bu ulus olma, millet olma özelliğimizi çok daha fazla ön plana çıkarmamız bu devirde gerekiyor. Bu özelliği yok edebilmek için de şuna başvurdular; ‘Türkiye madem bu kadar dertli, o vakit rejimi de değiştirelim’ dediler. Bu 2017 referandumunda 2018 Anayasası geldiği vakit Amerikan Büyükelçisi’nin bir kelamı var; ‘Biz, başkanlık sistemini destekliyoruz’ dedi. Bir büyükelçinin bu türlü bir olaya müdahale etmesi gerçek değil ancak bu türlü bir açıklamada bulundular maalesef. Hala de başkanlık sistemi devam, etsin istiyorlar. Zira bir parlamenter sistemdeki güçler ayrılığı unsuruna nazaran örgütlenmiş bir devleti esir almak; tek bir kişiyi, zira bu sistemde tek bir, yürütme erkinde kişi var, o da cumhurbaşkanı. Yürütme erkinin tek seçilmiş bireyden oluştuğu diğer hiçbir rejim yok, biliyor musunuz?
Bakanlar, yürütme erkinin üyesi; atanmışlar, seçilmiş değiller. Cumhurbaşkanı yardımcısı, atanmış, seçilmiş değil. Bakan yardımcıları, bakanla tıpkı statüde. 2017’deki Anayasa’mızdan evvelki Anayasa’mızda şöyle deniyordu; ‘Bakanlar, bakanlıklarının iş ve süreçlerinden sorumludurlar’. Yani ‘Bakanlığın siyasetinin belirlenmesinden ve yaptıkları işlerden sorumludur’ diyordu. Zira seçilmiş adam bakan dediğiniz. Seçilmişti, iş ve süreçlerinden de sorumluydu Anayasa’ya nazaran. Artık değil. Yalnızca cumhurbaşkanına sorumlu bakanlar, Meclis’e karşı değil. Seçilmiş de değiller. Tahminen siyasetçiler lakin siyasi iradeleri de yok, bu yeni sistemde. Bugün de en son görüştüğümüz kanun ya da önümüzdeki hafta EYT’yi görüşeceğiz, bu kanun nereden geliyor? Yürütme erkinden geliyor. Yürütme erki bir kanun hazırlıyor, bürokratlar bir kanun hazırlıyor, gönderiyorlar Meclis’e. Bugün yazıyor esasen çok açık bir biçimde, ‘İmzaya açıldı’ deniyor, kanun teklifi imzaya açılıyor, oradan iktidara mensup milletvekilleri imzalıyor neye imza attıklarının farkında olmadan. Eski sistemde bir tasarı vardı, bir teklif vardı. Milletvekili tarafından verilirse teklif, hükümetten gelirse tasarıdır. Bir ülkedeki kanun gereksinimini, vakit içerisinde teknolojideki gelişmeler, vakitle ortaya çıkan gelişmeler karşısında kanun gereksinimi her alanda olur, bu gereksinimi en yeterli saptayacak olan kimdir? Uygulamayı yapandır. Uygulamayı yapandan kanun muhtaçlığının bildirilmesi, bir kanun tasarısı gelmesi, lakin o kanunu yapması gereken yerde parlamentonun olması, yasama erkinin olması en normalidir. Bütün dünyada bu türlü bir tertip vardır. Türkiye’de ne oldu? Getirdikleri Cumhurbaşkanlığı Hükümet Sistemi’yle ‘Güçler ayrılığı var’ dediler. Bakanlar yalnızca bütçe için gelebiliyor. Bütçe dışında Meclis’e gelemiyorlar. Kanun görüşmelerine katılamıyorlar. Bu güçler ayrılığıymış. Lakin tümüyle yasama organını, yani Meclis’i elinde bulunduran, istediği kanunu çıkarttıran yürütme erki, yani cumhurbaşkanı, yani tek seçilmiş kişi ve bakanlar da ona karşı sorumlu, Meclis’e karşı sorumlu değil. İnanç oylaması yok. Zati o denli sayılar var ki cumhurbaşkanını düşürebilmek için 400’ün üzerinde oy gerekiyor. Mümkün değil, bunun yanlış yaptığını, hatalı olduğunu söyleyebilmek. Yani yürütme erkine karşı da hiçbir şey yapamıyorsunuz.
ALTILI MASA
Neden kuruldu bu sistem? Bu BOP sistemi içerisinde o tek adamı, tek seçilmişi, tek yürütme erki temsilcisini kolundan büktüğünüz vakit bütün ülkeyi bükmüş oluyorsunuz. İstediğiniz üzere denetim edebiliyorsunuz o vakit, onun için bu türlü bir sistem getirdiler. Bunu getirirken de şuna bakıldı; Türkiye, yüzde 70’i aşikâr bir kümedir, yüzde 30’u da muhakkak bir kümedir. Her vakit bu yüzde 70, ikinci tipe bile kalsa bir ortaya gelir, muhakkak bir bölümden birisini seçer diye düşündüler. İşte orada Sayın Genel Başkan’ımız Kemal Kılıçdaroğlu’nun aklı devreye girdi, hiç beklemedikleri bir şey yaptı; Türkiye’deki Atatürkçü partinin, toplumsal demokrat partinin lideri olarak Altılı Masa’yı oluşturdu. Aslında Altılı Masa’nın birçok sempatizanı da var. O denli 7’li falan değil; 8’li, 9’lu, 10’lu, çok fazla sempatizanı var. Girebilecek, destekleyecek çok parti de var.
“KILIÇDAROĞLU NE YAPTI”
Sayın Kılıçdaroğlu, bunu oluşturarak o 70’e 30’luk yapıyı değiştirdi. Artık sistem; 50 artı 1 olmadan iktidar olamıyorsunuz. Meclis’te de iktidar falan kelam konusu değil. Bizler, milletvekili olarak asla iktidar gücünü kullanamıyoruz. Zira artık partiler iktidar olmuyor, yalnızca bir kişi iktidar oluyor. Parti iktidarı bitti artık yeni sistemde. Yeni sistemde mesela 350 milletvekili çıkarsak da parti olarak, cumhurbaşkanı öbür taraftansa hiçbir manası yok. İktidar orası, iktidar gücü orada, devleti yönetmek o tarafta fakat mümkün. Meclis, yalnızca kendisine gelen kanunları yapmak zorunda kalıyor. Devlet gücü en kıymetli güç, olağan ki büyük badireler çıkarır. Fakat burada Sayın Kılıçdaroğlu devreye girdi, Cumhuriyet tarihinde olmamış, birçok ülkede de olmamış bir şeyi başardı. Bakın bizim haricimizdeki başka partilere; GÜZEL Parti, milliyetçi kökten gelen bir parti. Demokrat Parti, merkez sağ partisiydi. Saadet Partisi, Ulusal Görüş’ün partisiydi. Gelecek Partisi ve DEVA Partisi, AKP’den kopan partilerdir. Birisi başbakanıydı, bir tanesi de başbakan yardımcısıydı, Dışişleri Bakanı’ydı orada. Davutoğlu da Dışişleri Bakanlığı yaptı orada. Bunları bir ortaya getirebildi ve oyun planlarını bozdu. Bugün badireye girmelerinin, ellerinin ayaklarının titremesinin sebebi de budur. Onun için Kılıçdaroğlu olsun istemiyorlar cumhurbaşkanı. Onun için bu sistemi değiştirmek istiyorlar. Onun için ortamıza nifak sokmak istiyorlar. Hiç kuşkunuz olmasın, ortamıza nifak sokmak için de para gücünü kullanıyorlar, tehdit ediyorlar, şantaj yapıyorlar. Şayet ortamızdan birilerinin eli ayağı titremişse, yanlış bir şeyler söylüyorsa bilin ki bunlardan dolayıdır. Yoksa görüşleri falan değişmiş değildir.
İKTİDAR İÇİN SEÇİMİN EHEMMİYETİ
Bu iktidarın 21’inci yılında bu seçimler çok çok kıymetli hale geldi. Türkiye’nin devam edebilmesi için bu kaide. Demin anlattım ya bu iktidar olan zihniyet, Kurtuluş çabasına de karşı çıkmıştır, Kuruluş gayretine de karşı çıkmıştır. Lakin bunu da iktidara gelmelerini de demokrasinin ve Cumhuriyet’imizin bir fazileti olarak aktardım. O da hoş, fakat şayet seçimle tekrar gitmeleri durumunda, İslam coğrafyasında, Ortadoğu coğrafyasında birinci sefer seçimle gelen bir İslamcı parti seçimle gidebilecek ve Cumhuriyet, demokrasi yerli yerine oturacak. Bu, birinci olacak biliyor musunuz? İslam coğrafyasında öbür bir örneği yok, Ortadoğu coğrafyasında diğer bir örneği yok. O kadar değerli bir bahis, onun için kesinlikle bunu başarmak zorundayız. Geleceğimiz açısından kıymetli, lakin bütün Ortadoğu ve İslam coğrafyası için de değerli. Zira lakin biz örnek olabileceğiz. Lakin bu başarıldığında da ben Türkiye Cumhuriyeti’nin, Türkiye’nin önünün açılacağını, Türkiye’nin bir lig üste çıkabileceğine de inanıyorum. Türkiye’yi kimse durduramaz. Türkiye, çok büyük bir potansiyel. Türkiye çok berbat yönetildiği halde iş adamları, yatırımcı, oraya buraya gidiyor, dışarıda yatırım yapıyor, para getiriyor, para buluyor, Türkiye’nin önünü açıyor. Burada devletin katkısı yok, inanın yok. Berbat, bu kadar makus idareye karşın bu yapılabiliyor. Parası olan yurt dışına götürüyor. Tez ediyorum; en az, Türkiye vatandaşlarına ilişkin yurt dışında 200 milyar dolar var. 100 milyar doları gelsin, Türkiye’yi uçururuz. Lakin dün birisiyle konuşurken dedi ki ‘En az 500 milyar dolar var, Türkiye Cumhuriyeti vatandaşlarına ilişkin yurt dışında’ dedi. Çok büyük bir meblağ, biliyor musunuz? Zira para geliyor; ihaleler şunlar, bunlar vesaire birileri kazanıyor yolsuzlukla, hırsızlıkla. Ondan sonra korkuyor. Bu devirde para kazananlar, tekrar yurt dışına götürüyorlar. Kimden korkuyorlar? Bu iktidardan kaygılarından götürüyorlar, el koyar diye. Bu iktidar periyodunda kazanmış lakin bu iktidar periyodunda yurt dışına götürüyor kaygısından.
Adaletin olmadığı, demokrasinin olmadığı, yargının bağımsız olmadığı bir ülkede para durmaz, sermaye durmaz. Para yoksa, sermaye yoksa yatırım da olmaz. O denli bir ülkede istihdam sağlanamazsa işsizlik olur, büyük külfetler olur. İşte Türkiye bunu yaşıyor şu anda. Resmi sayılara nazaran 4 milyona yakın işsizimiz var. En az 200 milyar dolar yurt dışında paramız var. Biz de burada, ‘20-30 milyar dolar geldi-gelmedi, Araplar verdi-vermedi’ bunlarla uğraşıyoruz. Ortadoğu ülkeleri; BAE, Suudiler verecek de gelecek. Bu periyotta devletler ortası borçlanma yoktur. Devletler, sermaye piyasalarından borç alırlar. Sarfiyatlar, piyasadan borçlanırlar. Lakin bu devirde bize devletler borç veriyor, para gönderiyor. Neden? Türkiye’yi istedikleri üzere bükebilmek için bunu yapıyorlar. Karşılıksız gönderir mi kimse kimseye para? Biz, birinci kere Osmanlı periyodunda, 1854 yılında borç almışız. O vakit padişah 2. Abdülmecit. Evvel demiş ki ‘Ben almam, tarihe birinci borcu alan padişah olarak geçmek istemiyorum’ demiş 2. Abdülmecit, lakin bir mühlet sonra almak zorunda kalmış, zorlamışlar. 1854 yılında birinci borcu almışız İngiltere’den, ülke Düyun-u Umumiye’yi kurmak zorunda kaldı 1879 yılında, aşağı üst 24-25 sene sonra iflas etti. Borçlarını ödeyemeyecek duruma düştü Osmanlı; İngilizler, Fransızlar, İtalyanlar falan var, 9 ülke Düyun-u Umumiye’yi kurdu. Türkiye’nin gelirlerine el koydular. Yani iflas etti 25 yılda. Bu zihniyetle misal bir akıbeti yaşarız. Osmanlı’nın borçlarını biz, 1954’te bitirdik. Tam 100 yıl sonra. 1854’te aldığımız borçları, 1954’te, Osmanlı borçlarını bitirdi bu Cumhuriyet. 100 yıl sonra da bu Cumhuriyet’i tekrar kuracağız inşallah. Bizlerin, hepimizin çok büyük bir sorumluluğu var. Bu Cumhuriyeti ayakta tutabilmek için, çocuklarımıza hoş bir miras bırakabilmek için, çağdaş uygarlıktan geri kalmayan bir toplum ve devlet oluşturabilmek için hepimizin sorumluluğuna, eforuna, çabasına gereksinimimiz var. Hakikaten sizin üzere vatandaşlar olduğu sürece, CHP’liler olduğu sürece, meslek kuruluşları ve sivil toplum kuruluşlarının yetkilileri olduğu sürece, aklı başında beşerler olduğu sürece bu Cumhuriyet’i kimse yıkamayacaktır.”
Odatv.com